
مزایا و معایب تندر پلاس |
|
مزایا |
|
معایب |
|
بررسی اجمالیخانواده رنو لوگان (یا شاید بهتر است بگوئیم داچیا لوگان) با خصلتهای اقتصادی نظیر سادگی طراحی، امکانات حداقلی و استهلاک پایین خلق شدهاند تا به قشر کمدرآمدتر جامعه جهانی (بخصوص اروپای شرقی و خاورمیانه) خدماترسانی نمایند، اما در کشور ما نبود رقیب مناسب و قابل اعتماد (از نظر استهلاک و کیفیت فنی) در این رده باعث شد که قیمت تندر 90 و سایر زیرمجموعههای این پلتفرم مثل ساندرو با رشد عجیبی روبرو شود، به شکلی که نمایندگان اقتصادی داچیا دیگر در زمره خودروهای ارزانقیمت و در دسترس عموم جامعه قرار ندارند و به محصولاتی نسبتاً گرانقیمت تبدیل شدهاند. با این وجود هنوز هم طرفداران لوگان به قدری از بابت کیفیت و هزینه نگهداری مناسب خودرو رضایت داشتند که از مدلهای فیسلیفت شده نظیر تندرپلاس و پارستندر و یا نسخه هاچبک یعنی همان ساندرو نیز (علیرغم قیمتگذاری نهچندان عادلانه) استقبال نمودند. تندر پلاس نسخه فیسلیفت شده رنو لوگان محسوب میشود که توسط ایران خودرو به کشورمان عرضه شده و توانسته با بهبود طراحی در داخل و بیرون، اندکی از حالت زمخت و کسلکننده پدرش بکاهد و با ظاهری آراستهتر در انظار ظاهر شود. البته بدیهی است که حتی این تغییر چهره هم نماینده اقتصادی رنو را از نظر زیبایی به سطح رقبای چینی نرسانده، اما برای افرادی که بدلیل کیفیت مناسب فنی بدنبال خرید تندر هستند این مدل میتواند جایگزین مناسبی برای نسخه ساده قبلی باشد؛ هرچند متاسفانه بدلیل آغاز تحریمها و کوچ رنو از کشورمان دیگر نمونه صفرکیلومتر این محصول تولید نمیشود و باید به تولیدات سالهای قبل رجوع کرد. |
بررسی تندر پلاس
تندر پلاس از نظر ارزشگذاری و همچنین قیمت قطعات یدکی شباهت چندانی به یک خودرو اقتصادی ندارد
و ممکن است در نگاه اول این طور به نظر برسد که این محصول از اقتصادی بودن فقط ظاهر نازیبا
و کسری امکانات را به ارث برده؛ اما واقعیت این است که کیفیت مناسب فنی و استهلاک پایین قطعات،
هزینه نگهداری از تندر را به شکل چشمگیری کاهش داده که اگر اینطور نبود همچنین خودرویی
با این ظاهر ساده و زمخت هرگز موفق نمیشد در برابر رقبای خوش رنگ و لعاب چینی دوم آورد.
مثلاً پیشرانه K4M این ماشین مقاومت بالایی از خود نشان داده و حتی با اکتان پایین بنزینهای وطنی
و شرایط خاص آب و هوایی کشورمان سازگار بوده است. همچین زیربندی قرص و محکم نماینده
داچیا در کنار دوام مطلوب ادوات داخل کابین باعث شده که مالکین تندر نگرانی خاصی
از بابت خرابیهای ماشین محبوبشان نداشته باشند. البته مدلهای قدیمی تندر دندهای
با مشکل روغن ریزی از ناحیه گردگیر پلوسها روبرو بودند که آن مشکل هم با جایگزین شدن
گیربکس JHQ (بجای JH3) مرتفع گردید. در واقع شما با خرید از خانواده تندر (از ال 90 ساده گرفته
تا مدل پلاس و حتی ساندرو) یک بار هزینه میکنید و برای مدت زیادی خیالتان از بابت همه چیز آسوده است.
حتی قیمت قطعات یدکی نسبتاً گران اتومبیل هم با توجه به طول عمر بالای آنها تا حد زیادی جبران میگردد.
ضمناً تندر 90 از نظر جادار بودن کابین و صندوق و همچنین نرمی سیستم تعلیق هم شرایط مطلوبی دارد
و از نظر شتاب، مصرف سوخت، ایمنی و ترمزها نیز میتواند تا حدودی شما را راضی نگاه دارد.
البته در این بین مشکلاتی هم وجود دارند که حتی متعصبترین طرفداران تندر نیز قادر به انکار آنها نخواهند بود.
اولین و مهمترین مورد بحث کمبود امکانات جانبی است. به عنوان مثال ترمزهای عقب کاسهای،
سیستم تهویه دستی، سقف فلزی (فاقد سانروف) و حتی سفارشی بودن رینگهای آلومینیومی
برای خودرویی در این رده قیمتی واقعاً ناامیدکننده است. در ضمن مرکز ثقل نسبتاً بالا
در کنار سیستم تعلیق ساده عقب و نبود سامانه هوشمند کنترل پایداری الکترونیکی باعث شده
که تندر از نظر هندلینگ هم شرایط چندان خوبی (البته در سرعتهای بالا) نداشته باشد.
همچنین از نظر جذابیت و زیبایی هم باید گفت با وجود اینکه نسخه پلاس از نظر طراحی ظاهری
و کابین نسبت به مدلهای قبلی پیشرفت داشته اما در برابر رقبایی نظیر برلیانس H330، بسترن B30،
یا حتی خودروهای ارزانتر مثل شاهین و آریو حرف چندانی برای گفتن نخواهد داشت.
داخل تندر پلاس
تندر پلاس جدا از تغییرات ظاهری در بخش کابین هم دستخوش اصلاحات نسبی شده
و با رودریها و پوسته داشبورد مشابه ساندرو، در مقایسه با مدل ساده
خود اندکی پیشرفت را تجربه نموده است. با این حال هنوز هم خطوط کلی دیزاین داخلی
و خشکی پلاستیکهای بکار رفته در داخل کابین حس خوبی (یعنی در شان خودرویی با این قیمت)
به سرنشینان منتقل نمیکنند. در واقع تندر برخلاف ماشینهای چینی نتوانسته اقتصادی بودن
خود را پشت یک ظاهر اغواگرایانه پنهان نماید. با این حال مزیتهای تندر همچنان سر جای خود باقی هستند.
مثلاً حالت جعبهای اتاق، به بهبود فضای داخلی منتهی شده به شکلی که
فضای سر این محصول با خودروهای بزرگتر قابل مقایسه است.
این نکته در کنار صندوق عقب بزرگ 510 لیتری، تندرپلاس را به خودرویی مناسب
برای استفادههای خانوادگی تبدیل نموده است. از همه مهمتر اینکه تمامی ادوات خودرو
از نظر استحکام و ماندگاری شرایط بسیار خوبی دارند و به این راحتیها دچار خرابی یا افت کیفیت نخواهند شد.
در واقع همین ویژگیهاست که به محبوبیت لوگان افزوده، وگرنه جذابیت بصری
خاصی حتی در نسخه اصلاح شده پلاس هم دیده نمیشود. با تمامی این صحبتها باز هم جا داشت
که طراحان حداقل در نسخه فیسلیفت از اهرم تعویض دنده ظریفتر و صندلی عقب
با ارگونومی بهتر استفاده مینمودند و کلیدهای شیشهبالابر را از کنسول میانی به روی دربها منتقل میکردند.
طراحی تندر پلاس
با اولین نگاه به تندر پلاس یا همان تندر 90 فیسلیفت متوجه تغییرات جزئی و کلی بدنه خواهید شد.
چراغهای جلو تفاوت اندکی با مدل ساده دارند و جلوپنجره مشابه ساندرو در کنار سپر و مهشکنهای جدید،
دماغه اتومبیل را دست خوش اصلاحات نسبتاً خوبی نمودهاند. در قسمت کناری هم آینههای بزرگتر
در کنار زه و دستگیره همرنگ بدنه مقداری از حس اقتصادی بودن مدل قبلی را کاهش دادهاند
تا ظاهر تندر اندکی مدرنتر جلوه کند. اما عمده تغییرات به قسمت انتهایی خودرو مربوط میشود،
یعنی جایی که جدا از سپر و چراغها، خود صندوق هم فرم اسپرت و زیباتری بدست آوده
و با برجستگی قسمت فوقانی (که حالتی شبیه به یک اسپویلر دارد) و نوار کرومی پایین صندوق، جذابتر از قبل شده است.
البته با وجود تمامی این تغییرات هنوز هم تندر پلاس یارای رقبابت
با خودروهای زیباروی چینی این رده را نخواهد داشت اما در قیاس با مدل قبل از فیسلیفت،
پیشرفت ظاهری محسوس است. بخصوص که طراحی این مدل در مقایسه با
پارستندر نیز تا حدودی اصولیتر صورت گرفته و از هماهنگی بالاتری برخوردار میباشد.
مشخصات تندر پلاس
ایرانخودرو مدعی شده که برنامهریزی ECU تندر پلاس را اندکی اصلاح نموده
اما با این حال در صفحه مشخصات فنی این محصول هیچ تفاوتی با مدل قبلی دیده نمیشود.
اینجا هم با همان پیشرانه معروف 1.6 لیتری 16 سوپاپ K4M رنو سر و کار داریم
که دقیقاً مشابه تندر ساده 105 اسب بخار قدرت و 140 نیوتنمتر گشتاور تولید میکند
و قادر است در شرایط استاندارد به شتاب صفر تا صد 10.2 ثانیه (نسخه اتومات 11.7 ثانیه) دست یابد.
البته در عمل با بنزینهای وطنی و ارتفاع تهران این اعداد به ترتیب به حوالی 12 و 15 ثانیه خواهند رسید.
بنابراین میتوان از تندر پلاس به عنوان خودرویی با تواناییهای حرکتی کافی یاد نمود
هرچند این ماشین برای رانندگی اسپرت ساخته نشده و بویژه در نسخه اتوماتیک بدلیل تعداد کم دندهها،
شتاب کاملاً معمولی ارائه میکند. البته رفتار جعبهدنده اتوماتیک خانواده تندر علیرغم
اشتراکات ساختاری با پژو 206، نرمتر و هوشمندانهتر است اما در هر صورت فاصله زیاد میان ضرائب
در این نوع جعبه دنده قدیمی باعث شده که در سربالاییها و پس از هر بار سبک شدن دنده
با افت دور موتور شدید و کاهش شتاب مواجه شویم.
از دیگر ویژگیهای فنی تندر میتوان به مواردی نظیر ترمزهای دیسکی جلو
و کاسهای عقب و سیستم تعلیق مکفرسون برای جلو و یکپارچه عقب اشاره نمود
که این موارد هرچند برای رانندگی عادی مشکلی ندارند اما هنگام رانندگی اسپرت ضعیف عمل میکنند.
مشخصات فنی تندر پلاس |
|
نام خودرو | تندر پلاس |
کشور سازنده |
ایران
|
سال (طراحی) | 1396 |
مشخصات فنی |
|
موتور | 4 سیلندر 16 سوپاپه |
حجم موتور | 1598 سی سی |
تنفس موتور | تنفس طبیعی |
انتقال نیرو | دیفرانسیل جلو |
حداکثر قدرت | 105 اسب بخار در 5750 دور در دقیقه |
حداکثر گشتاور | 140 نیوتن متر در 3750 دور در دقیقه |
جعبه دنده | 4 دنده خودکار (یا 5 دنده دستی) |
شتاب 0 تا 100 | 11.7 ثانیه |
حداکثر سرعت | 175 کیلومتر در ساعت |
وزن | 1115 کیلوگرم |
اندازه (میلیمتر) | 4290 طول – 1740 عرض – 1525 ارتفاع |
فاصله بین دو محور | 2630 میلیمتر |
مصرف سوخت و استانداردها |
|
مصرف سوخت داخل شهر | 11.1 لیتر در هر صد کیلومتر |
مصرف سوخت خارج از شهر | 6.6 لیتر در هر صد کیلومتر |
مصرف سوخت ترکیبی | 8.3 لیتر در هر صد کیلومتر |
حجم باک | 50 لیتر |
استاندارد آلایندگی | یورو 4 |
میزان تولید CO2 | – گرم در هر کیلومتر |
استاندارد امنیت | |
امکانات و تجهیزات تندر پلاسخانواده لوگان از نظر سطح آپشن یکی از ضعیفترین گزینهها در رده قیمتی خودشان محسوب میشوند و تندرپلاس نیز از این قاعده مستثنی نخواهد بود. در واقع امکاناتی نظیر: ایربگ راننده و سرنشین کناری (جمعاً دو عدد)، ترمزهای مجهز به سیستم ضد قفل و توزیع کننده نیروی ترمز، فرمان هیدرولیک، سیستم تهویه مطبوع با تنظیمات دستی، تنظيم ارتفاع چراغهاي جلو از داخل، شیشهها و آینههای جانبی برقی و مواردی از این دست، حتی برای رقابت با پژو 206 تیپ 5 و 6 قدیمی هم کافی نخواهد بود، چه برسد به اینکه بخواهیم تندر را با خودروهای امروزی چینی که به آپشنهای پرشمار تجهیز شدهاند مقایسه کنیم. |
|
امکانات تندر پلاس |
|
ترمز و پایداری | ترمز ضد قفل ABS چهار كاناله بهراه EBD – ترمز جلو ديسكي خنك شونده و ترمز عقب كاسه اي |
کیسه هوا | کیسه هوای راننده و سرنیشین جلو |
سیستم صوتی | راديو پخش CD خوان با پورت USB و AUX و بلوتوث |
دیگر تجهیزات | دیگر تجهیزات مه شكن عقب و جلو – چراغ داخل صندوق عقب – چراغ ترمز سوم – جلو پنجره جديد – تغيير در طرح سپر جلو و عقب – طرح جديد چراغ هاي جلو و عقب – طرح جديد چراغ مه شكن جلو – شبرنگ و قلاب يدك كش مخفي سپر عقب – داشبورد دو رنگ جديد – كنسول مياني – طرح جديد صفحه آمپر – رودري هاي هماهنگ با داشبورد – دكمه درب بازكن درب صندوق عقب – زه هاي همرنگ بدنه – دستگيره جديد درب ها و همرنگ بدنه – طاقچه جديد عقب – آيينه هاي جانبي جديد همرنگ بدنه – بكارگيري قطعات كرومي در بالاي جلو پنجره و درب صندوق عقب – 2 عدد پشت سري بالني شکل و 1 عدد مركزي ويرگولي شكل براي صندلي عقب – طرح جديد قربيلك فرمان همراه با قابليت تنظيم ارتفاع – دسته دنده جديد چرمي – روكش صندلي جديد – رودري هاي جديد – پوشش سقف – آفتاب گير – ايموبلايزر – سيستم تهويه هوا دستي – تنظيم ارتفاع چراغ هاي جلو از داخل |
رقبای تندر پلاس در بازاردرست است که با آغاز تحریمهای مجدد، روند عرضه محصولات رنو در کشورمان متوقف گردید اما حضور طولانی مدت خانواده لوگان در کشورمان باعث شده که وضعیت شبکه خدماتی و دسترسی به قطعات یدکی این محصولات در کشورمان همچنان مطلوب باشد و در نتیجه مشکلاتی که با خروج زودهنگام برخی از ماشینهای چینی در بازار روئیت شد در خصوص تندر 90 (حداقل به این زودیها) دیده نمیشود. مهمتر آنکه خانواده تندر از نظر استهلاک هم جز کمآزار و اذیتترین گزینههای موجود به حساب میآیند و خیلی دیر به قطعات یدکی نیاز پیدا خواهند کرد. با این وجود رقبایی نظیر برلیانس H330، بسترن B30، دناپلاس توربو با جذابیتهای ظاهری بالاتر و تجهیزات جانبی بیشتر میتوانند نظر بسیاری را به خود جلب نمایند و به عنوان خودورهایی کاملتر و لوکستر (هرچند با عمر مفید کوتاهتر) به مشتریان خدمات رسانی نمایند. بخصوص که دناپلاس با مشکل بازار دست دوم ماشینهای چینی هم روبرو نیست و همزمان از شتاب بسیار بهتر از تندر بهره میبرد. هرچند از نظر استهلاک همچنان لوگان دست برتر را مثل همیشه در اختیار خواهد داشت. در این بین پژو 207 صندوقدار هم میتواند به لطف هندلینگ برتر، امکانات بیشتر و ظاهر اندکی به روزتر رقیب شایستهای باشد هرچند تندر با فضای جادارتر کابین، رفتار نرمتر گیربکس اتوماتیک و دوام بالاتر قطعات، گزینه اقتصادیتر و کم آزارتری به نظر میرسد. |